Για ακόμη μία φορά, η κατάσταση του οδοστρώματος στον Αστακό προκαλεί εύλογα ερωτήματα και αγανάκτηση στους κατοίκους.
Στην πρώτη φωτογραφία αποτυπώνεται ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η λεγόμενη αποκατάσταση:
αντί για άσφαλτο, χρησιμοποιήθηκε τσιμέντο. Μια επιλογή πρόχειρη και αμφίβολης αντοχής, η οποία κάθε άλλο παρά λύση προσφέρει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αποκατάσταση έγινε σχεδόν 1,5 μήνα μετά, διάστημα κατά το οποίο ο δρόμος παρέμενε κλειστός με κόκκινα κερκιδώματα, δυσχεραίνοντας σημαντικά την κυκλοφορία. Το ερώτημα είναι απλό: με την πρώτη βροχή, πόσο θα αντέξει αυτή η «επισκευή» πριν ξαναδημιουργηθεί η ίδια λακκούβα;
Στη δεύτερη φωτογραφία, σε έναν κεντρικό δρόμο που συνδέει την πλατεία με την αερογέφυρα, η λακκούβα παραμένει μέχρι σήμερα χωρίς καμία αποκατάσταση. Προφανώς… μας τελείωσε το τσιμέντο. Ή μήπως απλώς τελείωσε το ενδιαφέρον;
Σε επόμενες φωτογραφίες καταγράφονται κι άλλες λακκούβες σε κεντρικά σημεία της πόλης, με τους οδηγούς και τους πεζούς να αναγκάζονται καθημερινά να ελίσσονται για να αποφύγουν ζημιές και ατυχήματα. Αλλά ποιος νοιάζεται; Άλλωστε, όπως φαίνεται, «κάποια στιγμή» θα αποκατασταθούν…
Το συμπέρασμα είναι σαφές:
η πρόχειρη και αποσπασματική αποκατάσταση των φθορών στο οδόστρωμα δεν αποτελεί λύση. Αντιθέτως, καταδεικνύει έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος για την ασφάλεια, την καθημερινότητα και τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών.
Ο Αστακός δεν χρειάζεται μπαλώματα και τσιμέντα της στιγμής.
Χρειάζεται σωστό σχεδιασμό, έγκαιρες παρεμβάσεις και σεβασμό στους πολίτες.

















Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου