 |
| Ο Κώστας Στρατομήτρος με τη φανέλα της South Melbourne. Φώτο: Σίντι Νίτσου |
Ο 32χρονος σέντερ μπακ Κώστας Στρατομήτρος που φέτος ντύθηκε στα «κοκκινόμαυρα» της Dandenong Thunder, είναι ο μοναδικός εν ενεργεία Ελλαδίτης visa player του NPL και φέτος συμπλήρωσε έξι χρόνια διαδρομής στα γήπεδα της Βικτώριας. Βρίσκεται στη Μελβούρνη από τον Οκτώβριο του 2014 και στο διάστημα αυτό πριν καταλήξει στην αλβανική ομάδα είχε αξιοσέβαστη πορεία και διακρίθηκε για το αγωνιστικό του πάθος και ήθος αρχικά με τον Άρη South Springvale (2015-2016), μετέπειτα στους Oakleigh Cannons από τα μέσα της περιόδου 2016 μέχρι το 2018 εκεί που έζησε την εμπειρία ενός τελικού και δύο ημιτελικών στα πλέι οφ και πέρσι στην South Melbourne Ελλάς.
Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1988, στον Αστακό, παραλιακή κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας, που βρίσκεται 40 χιλιόμετρα έξω από το Αγρίνιο. Εκεί πήγε σχολείο, εκεί πραγματοποίησε τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο παίζοντας από τα 10 του χρόνια στον Ηρακλή Αστακού. Από το περιφερειακό τοπικό πρωτάθλημα βρίσκεται στην Δ’ Εθνική με τον Ακαρνανικό Φυτειών, ενώ τον ίδιο καιρό καλείται να αγωνιστεί στη μικτή Αιτωλοακαρνανίας.
Το πάθος και η αφοσίωσή του στο ποδόσφαιρο εντοπίστηκε από σκάουτερ του Παναιτωλικού, όμως οι υψηλές οικονομικές απαιτήσεις των ανθρώπων του Ηρακλή Αστακού του στέρησαν την χρυσή ευκαιρία να διακριθεί στα πιο ψηλά κλιμάκια του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Λίγο νωρίτερα είχε περάσει από τους Θρακομακεδόνες και ήταν υπό την επίβλεψη του Τόνι Σαβέβσκι στις ακαδημίες της ΑΕΚ, η μετακίνησή του, όμως, στα τσικό της «Ένωσης» δεν προχωρά.
Παρά την πίκρα, ο νεαρός τότε Κώστας Στρατομήτρος εξακολουθεί να κυνηγά το όνειρό του, αφήνει την γενέτειρά του και αφού μόλις έχει αποφοιτήσει από το Τεχνικό Λύκειο Αγρινίου (Ηλεκτρολόγος Εγκαταστάσεων) δέχεται πρόταση από το Ρέθυμνο Κρήτης και τον σύλλογο Επισκοπή που αγωνιζόταν στην Δ’ Εθνική.
Τον επόμενο χρόνο βρίσκει λιμάνι στην Ζάκυνθο και αγωνίζεται για μια πενταετία (2007-2012). Εκεί κάποια στιγμή έχει προπονητή τον Τζο Παλατσίδη και συμπαίκτη τον σημερινό τεχνικό νέων του Port Melbourne, Νίκο Μαρίνο. Ενδιάμεσα προκύπτουν στρατιωτικές υποχρεώσεις και υπογράφει στη μεσοπερίοδο του 2010 στον Παναιγιάλειο.
Λίγο πριν πάρει την απόφαση για το ταξίδι διακοπών τον Μάιο του 2014 στη Μελβούρνη με σκοπό να επισκεφθεί την αδελφή του Χαρά, που βρισκόταν εδώ για σπουδές, υπογράφει στον Αστέρα Μαγούλας και δίνει το παρών σε παιχνίδια της Β΄ Εθνικής Κατηγορίας.
Στο διάστημα της μικρής παραμονής του στη Μελβούρνη προπονείται με τους παίκτες του Miron Bleiberg στο Oakleigh. Καθοριστικό ρόλο για τη συνέχεια αποτελεί η γνωριμία του με την προπονητική τριπλέτα του Άρη South Springvale Βασίλη Λαμπρόπουλο – Κώστα Ταγκαλάκη – Sam Myer , οι οποίοι του προτείνουν να μείνει και γίνεται μέλος της ομάδας-θαύμα σε εκείνο το επικό ταξίδι του συλλόγου στο FFA Cup. Έχει, όμως, ήδη υπογράψει προσύμφωνο με τον Ηρακλή Ψαχνών, αλλά κρατάει και το παράθυρο της Μελβούρνης ανοικτό. Οι συνθήκες που συναντά στην Εύβοια δεν ήταν οι αναμενόμενες και έτσι ο Κώστας Στρατομήτρος επιλέγει την οδό της Αυστραλίας για τη συνέχεια της καριέρας του.
 |
| Ο Κώστας στα κοκκινόμαυρα με την Dandenong Thunder. Φώτο: Πίτερ Ψαρρός |
Κώστα τι θυμάσαι από εκείνη την πρώτη σου φορά στη Μελβούρνη;
Από νωρίς έπεσα στα χέρια καλών ανθρώπων. Ο Κώστας Ταγκαλάκης, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος και ο Sam Myer, είναι άνθρωποι με καλή γνώση στο τοπικό ποδόσφαιρο και ομολογώ ότι ήμουν τυχερός. Με καθοδήγησαν σωστά και το γεγονός ότι μετά από έξι χρόνια βρίσκομαι εδώ το οφείλω σε αυτούς.
Ο Άρης δεν ήταν η ομάδα υψηλής κατηγορίας αλλά εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω για να με δουν. Συνάντησα δυσκολίες στο να παίξω σε πιο μεγάλη κατηγορία γιατί δεν ήμουν Αυστραλός υπήκοος. Τελικά, ο Κώστας που το 2016 ανέλαβε από κοινού με τον Πίτερ Τσολάκη τα ηνία του Oakleigh με εμπιστεύτηκε και μου άνοιξε τον δρόμο να αγωνιστώ στο NPL.
Πέρασαν έξι χρόνια από τότε. Πες μας λίγο για τις εμπειρίες σου. Έχεις κάνει φιλίες εδώ;
Έχω θετικές και αρνητικές εμπειρίες απ’ όλες τις ομάδες και βασικά αισθάνομαι τιμή που φόρεσα την φανέλα των ομάδων που αγωνίστηκα. Όταν έμπαινα μέσα στο γήπεδο και γενικά σε όλες μου τις ομάδες προσπαθούσα να τα δώσω όλα, ήμουν δυνατός, είχα κάποια χαρακτηριστικά που άρεσαν στους προπονητές μου.
Σίγουρα στο ποδόσφαιρο κάνεις φιλίες. Με κάποιους κρατάς επαφή και με άλλους όχι. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους καλούς και μη.
Πώς σου έχουν φερθεί οι άνθρωποι της Thunder;
Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Dandenong ένιωσα ότι ήμουν χρόνια στην ομάδα. Μέχρι στιγμής κανένα παράπονο, η συμπεριφορά τους είναι άψογη.
Από τους προπονητές με τους οποίους εργάστηκες, ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί για σένα;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Ο καθένας είχε τη δική του φιλοσοφία και τα δικά του πιστεύω. Όλοι υπήρξαν σημαντικοί για μένα και αισθάνομαι ότι από όλους πήρα κάτι χρήσιμο.
Από νωρίς έπεσα στα χέρια καλών ανθρώπων. Ο Κώστας Ταγκαλάκης, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος και ο Sam Myer, είναι άνθρωποι με καλή γνώση στο τοπικό ποδόσφαιρο και ομολογώ ότι ήμουν τυχερός. Με καθοδήγησαν σωστά και το γεγονός ότι μετά από έξι χρόνια βρίσκομαι εδώ το οφείλω σε αυτούς.
Ο Άρης δεν ήταν η ομάδα υψηλής κατηγορίας αλλά εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω για να με δουν. Συνάντησα δυσκολίες στο να παίξω σε πιο μεγάλη κατηγορία γιατί δεν ήμουν Αυστραλός υπήκοος. Τελικά, ο Κώστας που το 2016 ανέλαβε από κοινού με τον Πίτερ Τσολάκη τα ηνία του Oakleigh με εμπιστεύτηκε και μου άνοιξε τον δρόμο να αγωνιστώ στο NPL.
Πέρασαν έξι χρόνια από τότε. Πες μας λίγο για τις εμπειρίες σου. Έχεις κάνει φιλίες εδώ;
Έχω θετικές και αρνητικές εμπειρίες απ’ όλες τις ομάδες και βασικά αισθάνομαι τιμή που φόρεσα την φανέλα των ομάδων που αγωνίστηκα. Όταν έμπαινα μέσα στο γήπεδο και γενικά σε όλες μου τις ομάδες προσπαθούσα να τα δώσω όλα, ήμουν δυνατός, είχα κάποια χαρακτηριστικά που άρεσαν στους προπονητές μου.
Σίγουρα στο ποδόσφαιρο κάνεις φιλίες. Με κάποιους κρατάς επαφή και με άλλους όχι. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους καλούς και μη.
Πώς σου έχουν φερθεί οι άνθρωποι της Thunder;
Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Dandenong ένιωσα ότι ήμουν χρόνια στην ομάδα. Μέχρι στιγμής κανένα παράπονο, η συμπεριφορά τους είναι άψογη.
Από τους προπονητές με τους οποίους εργάστηκες, ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί για σένα;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Ο καθένας είχε τη δική του φιλοσοφία και τα δικά του πιστεύω. Όλοι υπήρξαν σημαντικοί για μένα και αισθάνομαι ότι από όλους πήρα κάτι χρήσιμο.
 |
| Στα ελληνικά γήπεδα με τον Αστέρα Μαγούλας (με την μπλε εμφάνιση). Φώτο από το προσωπικό του αρχείο |
Είσαι πλέον 32 χρόνων. Τι γίνεται με την visa παραμονής, θέλεις να μείνεις στην Αυστραλία και για πόσα χρόνια ακόμα μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο;
Άνετα για τρία ακόμα χρόνια, με βασική προϋπόθεση να μείνω μακριά από τραυματισμούς. Για την ώρα, έχω ανανεώσει την παραμονή μου στη χώρα για τρία ακόμα χρόνια. Αν και μου έχει λείψει ο τρόπος ζωής της Ελλάδας, ναι, εφόσον έχω αυτή τη δυνατότητα θα ήθελα να παραμείνω στην Αυστραλία.
Πώς βιώνεις την κατάσταση με τον Covid-19;
«Είναι δύσκολα για όλους αλλά για εμάς που δεν έχουμε αυστραλιανή υπηκοότητα λίγο περισσότερο. Ο κόσμος έχασε τις δουλειές του, έκλεισαν μαγαζιά και, γενικά, επικρατεί μια αβεβαιότητα. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα αυτή η ιστορία. Όλο αυτό το διάστημα συνέχισα να εξασφαλίζω τα προς το ζην ως Personal Trainer κάνοντας ατομικές προπονήσεις σε παιδιά.
Πλέον, ως έμπειρος παίκτης στα γήπεδα της Βικτώριας, θα μπορούσες να κάνεις μία σύγκριση του NPL με τα ελληνικά πρωταθλήματα;
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στη δομή των προπονή
σεων. Εκεί είχαμε καθημερινές προπονήσεις ενώ εδώ συναντιόμαστε τρεις φορές την εβδομάδα και κάποιες φορές δύο. Αυτό δεν βοηθά. Τότε τα χρήματα στην Ελλάδα ακόμα και στην Δ’ Εθνική ήταν σαφώς καλύτερα, όμως τα τελευταία χρόνια με την κρίση οι απολαβές έπεσαν κατακόρυφα. Tο NPL είναι ισχυρό πρωτάθλημα και με βάση το χρόνο προπονήσεων τα χρήματα που εξασφαλίζουν οι παίκτες είναι αρκετά καλά. Τώρα αν έμπαινα στη διαδικασία να συγκρίνω τα δύο πρωταθλήματα θα έλεγα ότι το NPL βρίσκεται στο επίπεδο της Δ’ Εθνικής.
Με την εμπειρία σου στα γήπεδα της Βικτώριας ποιους παίκτες ξεχωρίζεις;
Σε ό,τι αφορά τους νέους, ο περσινός μου συμπαίκτης στην Ελλάς Τζέρι Συλαϊδός έχει καλές αρετές και είμαι σίγουρος ότι έχει δυνατότητες να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο. Ο Πέρι Λαμπρόπουλος με τον όποιο έπαιξα τόσο στην Ελλάς όσο και στο Oakleigh, έχει πολύ καλά στοιχεία, απλά χρειάζεται να βελτιώσει λίγο ακόμα την τεχνική του. Το καλό δεκάρι του NPL είναι ο Άγγλος Joe Guest, είχε πολύ καλό πρωτάθλημα πέρσι και μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην πρώην μου ομάδα. Θέλω, επίσης, να αναφερθώ στον αδικημένο, καθ’ ότι δεν κέρδισε τον τίτλο του κορυφαίου τερματοφύλακα στα βραβεία της Ομοσπονδίας, Γιάννη Χώνο, που κατά τη γνώμη μου είναι ένας από τους τρεις καλύτερους τερματοφύλακες που έχω γνωρίσει σε όλη μου την διαδρομή.
Άνετα για τρία ακόμα χρόνια, με βασική προϋπόθεση να μείνω μακριά από τραυματισμούς. Για την ώρα, έχω ανανεώσει την παραμονή μου στη χώρα για τρία ακόμα χρόνια. Αν και μου έχει λείψει ο τρόπος ζωής της Ελλάδας, ναι, εφόσον έχω αυτή τη δυνατότητα θα ήθελα να παραμείνω στην Αυστραλία.
Πώς βιώνεις την κατάσταση με τον Covid-19;
«Είναι δύσκολα για όλους αλλά για εμάς που δεν έχουμε αυστραλιανή υπηκοότητα λίγο περισσότερο. Ο κόσμος έχασε τις δουλειές του, έκλεισαν μαγαζιά και, γενικά, επικρατεί μια αβεβαιότητα. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα αυτή η ιστορία. Όλο αυτό το διάστημα συνέχισα να εξασφαλίζω τα προς το ζην ως Personal Trainer κάνοντας ατομικές προπονήσεις σε παιδιά.
Πλέον, ως έμπειρος παίκτης στα γήπεδα της Βικτώριας, θα μπορούσες να κάνεις μία σύγκριση του NPL με τα ελληνικά πρωταθλήματα;
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στη δομή των προπονή
σεων. Εκεί είχαμε καθημερινές προπονήσεις ενώ εδώ συναντιόμαστε τρεις φορές την εβδομάδα και κάποιες φορές δύο. Αυτό δεν βοηθά. Τότε τα χρήματα στην Ελλάδα ακόμα και στην Δ’ Εθνική ήταν σαφώς καλύτερα, όμως τα τελευταία χρόνια με την κρίση οι απολαβές έπεσαν κατακόρυφα. Tο NPL είναι ισχυρό πρωτάθλημα και με βάση το χρόνο προπονήσεων τα χρήματα που εξασφαλίζουν οι παίκτες είναι αρκετά καλά. Τώρα αν έμπαινα στη διαδικασία να συγκρίνω τα δύο πρωταθλήματα θα έλεγα ότι το NPL βρίσκεται στο επίπεδο της Δ’ Εθνικής.
Με την εμπειρία σου στα γήπεδα της Βικτώριας ποιους παίκτες ξεχωρίζεις;
Σε ό,τι αφορά τους νέους, ο περσινός μου συμπαίκτης στην Ελλάς Τζέρι Συλαϊδός έχει καλές αρετές και είμαι σίγουρος ότι έχει δυνατότητες να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο. Ο Πέρι Λαμπρόπουλος με τον όποιο έπαιξα τόσο στην Ελλάς όσο και στο Oakleigh, έχει πολύ καλά στοιχεία, απλά χρειάζεται να βελτιώσει λίγο ακόμα την τεχνική του. Το καλό δεκάρι του NPL είναι ο Άγγλος Joe Guest, είχε πολύ καλό πρωτάθλημα πέρσι και μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην πρώην μου ομάδα. Θέλω, επίσης, να αναφερθώ στον αδικημένο, καθ’ ότι δεν κέρδισε τον τίτλο του κορυφαίου τερματοφύλακα στα βραβεία της Ομοσπονδίας, Γιάννη Χώνο, που κατά τη γνώμη μου είναι ένας από τους τρεις καλύτερους τερματοφύλακες που έχω γνωρίσει σε όλη μου την διαδρομή.
πηγή: neoskosmos.com
