Γράφει ο Α.
Το ότι είδα τον Μιχαλολιάκο με χειροπέδες δεν με συγκίνησε καθόλου. Ήταν θέμα χρόνου να γίνει αυτό. Ήταν κοινό μυστικό που λέει και η δημοσιογραφική πιάτσα.
Όταν είδα την κόρη του Ουρανία, να σπάει το φράγμα των αστυνομικών για να φιλήσει και να αγκαλιάσει τον πατέρα της, είναι πραγματικά μια εικόνα που συγκλόνιζει. Συγκλονίζει γιατί εκείνη τη στιγμή, ο πατέρας δεν μπορεί να πάρει στην αγκαλιά του το δημιούργημά του. Δεν εξετάζω σε αυτή την εικόνα τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του. Αλλά για την ανθρώπινη στιγμή. Τη στιγμή που ο πατέρας δεν μπορεί να αγκαλιάσει τη κόρη του. Όποιος και να είναι αυτός, ότι κακό και να έχει φέρει στους γύρω του.
Το ότι είδα τον Μιχαλολιάκο με χειροπέδες δεν με συγκίνησε καθόλου. Ήταν θέμα χρόνου να γίνει αυτό. Ήταν κοινό μυστικό που λέει και η δημοσιογραφική πιάτσα.
Όταν είδα την κόρη του Ουρανία, να σπάει το φράγμα των αστυνομικών για να φιλήσει και να αγκαλιάσει τον πατέρα της, είναι πραγματικά μια εικόνα που συγκλόνιζει. Συγκλονίζει γιατί εκείνη τη στιγμή, ο πατέρας δεν μπορεί να πάρει στην αγκαλιά του το δημιούργημά του. Δεν εξετάζω σε αυτή την εικόνα τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του. Αλλά για την ανθρώπινη στιγμή. Τη στιγμή που ο πατέρας δεν μπορεί να αγκαλιάσει τη κόρη του. Όποιος και να είναι αυτός, ότι κακό και να έχει φέρει στους γύρω του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου