Λύχνος Κώστας : «Τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά;»

                

Γράφει ο Λύχνος κώστας

Μία ερώτηση που την τρέμουμε όλοι οι μπαμπάδες, όταν θα ερωτηθούμε κάποια στιγμή στο μέλλον, από τα παιδιά μας ή ακόμη και τα εγγόνια μας.




Έχουμε αναρωτηθεί άραγε γιατί κάθε τόσο εμφανίζονται επενδυτές με επενδύσεις, που δεν θα τολμούσαν καν να αναφέρουν σε άλλες περιοχές;


Η απάντηση είναι απλή. Δυστυχώς μας έχουνε μετρήσει και έχουν εντοπίσει το πόσο αδύναμοι σαν κοινωνία είμαστε. Κάτι που φάνηκε και στην χθεσινή λαϊκή συνέλευση όπου η συμμετοχή του κόσμου σε σχέση με μια παραλία του Αστακού που βούλιαζε από κόσμο, δεν ήταν η αναμενόμενη.


Άραγε τι φταίει γι΄αυτό;




Το πιο βολικό είναι να πούμε ότι φταίει κάποιος άλλος, η ημερομηνία, η ώρα, η επιτροπή αγώνα, η τοποθεσία κτλ. Φοβάμαι ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν δικαιολογίες και τίποτε άλλο.


Είχε αστοχίες η επιτροπή αγώνα στη μέχρι τώρα στρατηγική της;


Ναι, η επιτροπή αγώνα είχε κάποιες αστοχίες στο σχεδιασμό και στην στρατηγική που ακολούθησε μέχρι τώρα. αλλά έκανε την αυτοκριτική της, την οποία και αποδέχομαι με κάθε καλή διάθεση.


Είναι η κατάλληλη στιγμή να πάρεις ένα μικρόφωνο και να εκθέσεις τις αδυναμίες και τα λάθη;


Όχι δεν προσφέρεις καλές υπηρεσίες στον αγώνα, αν δημοσιοποιείς και εκθέτεις τις αδυναμίες σου, εν ώρα πολέμου.


Είναι αυτός ο αγώνας, αγώνας των «βολεμένων ετεροδημοτών» που έρχονται στον Αστακό για διακοπές; (κάτι που το ακούω να λέγεται και να γράφεται αρκετά συχνά).


Όχι. Οι «βολεμένοι ετεροδημότες», έφυγαν από τον τόπο τους ως «ξεβολεμένοι» και είναι προς τιμή τους που κατάφεραν και πρόκοψαν. Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες που συνεχίζουν να επισκέπτονται τον τόπο καταγωγής τους και να δείχνουν το ενδιαφέρον τους, ενώ πολύ εύκολα θα μπορούσαν να επισκεφθούν οποιοδήποτε άλλο μέρος.


Είναι αυτός ο αγώνας ενάντια στις υπάρχουσες ιχθυοκαλλιέργειες;


Η επιτροπή αγώνα το ξεκαθάρισε για μια ακόμα φορά ότι αυτό δεν ισχύει. Ας σταματήσουν τα παπαγαλάκια που εσκεμμένα εκφράζουν διχαστικό λόγο με σκοπό να εκφοβίσουν εργαζόμενους και οικογένειες, να συμμετάσχουν και να πάρουν θέση απέναντι στο πρόβλημα.


Σε ποιους μπορούμε να στηριχτούμε;


Νομίζω ότι αν δεν οργανωθούμε ως κοινωνία και περιμένουμε η σωτηρία να έρθει από άλλους, το παιχνίδι είναι χαμένο.


Πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό η μορφή του αγώνα;


Ξεκάθαρα ΝΑΙ. « Φωνή λαού ,οργή Θεού». Πρέπει να περάσουμε σε άλλες μορφές αγώνα, ώστε να περάσει ξεκάθαρα το μήνυμα ότι ξεκινάει ανταρτοπόλεμος, με ότι και αν σημαίνει αυτό.


Πρέπει να υπάρχει επικεφαλής σε αυτή την προσπάθεια;


Είναι αυτονόητο, ότι ο πρώτος πολίτης του Δήμου Ξηρομέρου, ο Δήμαρχος, θα πρέπει να δίνει τον ρυθμό του αγώνα.


Θα λύσει ο Δήμος Ξηρομέρου το χωροταξικό και ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας;


Και βέβαια όχι. Η απάντηση είναι μια: «Να φύγετε από εδώ, να πάτε αλλού»


Τέλος, αν όλες αυτές οι προσπάθειες αποτροπής αποβούν άκαρπες, πηγαίνοντας βόλτα μετά από χρόνια στο παράκτιο τμήμα Αστακού – Μύτικα βλέποντας κλουβιά, πλωτά φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, καλό θα ήταν να έχουμε την απάντηση από τώρα έτοιμη, στην ερώτηση των παιδιών μας:


«Τι έκανες εσύ τότε μπαμπά;»


Θα ήθελα να κλείσω την ανάρτησή μου με τα παρακάτω λόγια:


«Μου αρέσει να κρατάω τα χέρια μου ψηλά, να προσπαθώ να πιάσω τα άστρα. Έστω και αν δεν τα καταφέρω, για ένα είμαι σίγουρος: δεν θα γεμίσουν λάσπη»


Λύχνος Κώστας